Partytime!

Er is er een jarig hoera, hoera en dat kun je wel zien dat ben ...ik!
Vandaag voor het eerst in 46 jaar hangen er geen vlaggen voor mij uit of is het hele land oranje gekleurd. Ook is niemand vrij, want Koninginnedag bestaat meer. Vanaf nu is 30 april weer een 'normale' datum. Niettemin is het feest in huize Kemper en werd ik vanmorgen door manlief verrast met een ontbijtje op bed. Ook kreeg ik een mooie Pandora bedel armband van hem. Hij had mijn hints begrepen als ik het na het lezen van Petra's blog weer eens over een van haar leuke aangeschafte bedeltjes had. Van Michou kreeg ik een mooie kaart met een kadobon voor een hot stone massage en Mats heeft vanavond een verrassing voor mij als we gaan uit eten.
Mijn email en facebook staan vol met felicitaties en ook lagen er wat kaartjes in de brievenbus. Leuk allemaal. Dinkel had ook een aardigheidje voor mij, die at Michou's gebakje van het aanrecht terwijl ik even niet oplette ;-)

Verder hebben we (ik) het druk gehad de afgelopen weken. Maar alles voor de verhuizing is nu geregeld. Op dit moment is Mats vrij en aan het leren voor zijn IB examens die volgende week van start gaan. Maar hij had twee weken geleden nog een korte vakantie i.v.m. Songkran, het Thaise nieuwjaar. Zoonlief ging toen met zijn vriendin en een paar vriendinnen van haar naar het eilandje Koh Samet. Even relaxen voordat het harde werken en de stress begint.
En omdat een aantal ouders van die vriendinnen het niet echt verstandig vonden om een paar tiener meiden alleen op vakantie te laten gaan zonder supervisie offerde ik mij op om dan maar ook een hotelletje op het eilandje te boeken. Niet dat ik nou ging babysitten maar dan was er in elk geval een 'adult' in de buurt voor het geval dat. Michou had net haar finals achter de rug en was ook toe aan wat ontspanning dus die besloot om mij gezelschap te houden. Tja, our life sucks haha. Terwijl Mats en de meiden in een gehuurd busje richting het eilandje gingen, volgden wij wat later in onze auto (nadat eerst Dinkel was opgehaald door de driver van het dierenpension). De katten konden wel een paar dagen alleen blijven; al hield een kennis ze in de gaten.

We hebben dan ook heerlijk onze accu opgeladen in de zon. Zoonlief heb ik alleen gezien als hij geld nodig had (lees: iedere dag dus) en verder was het relaxen en bijtanken. 'n foot massage hier, een hair-treatment daar (invlechten) en vooral veel en lekker gegeten. Terwijl manlief onze boot met zijn vrienden de Adriatische zee overzeilde lagen Michou en ik onder een parasol te genieten van een cocktail met uitzicht op de Gulf van Thailand. Verschil moet er wezen haha.

Over onze boot gesproken, deze ligt inmiddels veilig in haar nieuwe thuishaven Medenblik. De mannen hebben haar keurig naar de plaats van bestemming gevaren. Een heel avontuur, alle weer-types hebben ze meegemaakt, van geen wind tot te veel wind, en ondanks de Bora Bora in Kroatie kwamen ze op tijd in Koper, Slovenie aan en kon de boot daar op transport. Alles verliep volgens schema en planning. Zo mag ik het graag zien.

Daarna was Rob nog een weekje in Nederland om de vorderingen in ons apartementje te aanschouwen en om zelf wat verder te klussen. De nieuwe boiler hangt en het laminaat is gelegd. Ook heeft neef Dennis de badkamer betegeld (of is het getegeld?). Heerlijk al die handige familieleden en vrienden.

Michou had nog vrij en ging met Filipijnse vriendin Tessie, die voor een paar dagen even terug in Thailand was, nog een lang weekend naar Pattaya  en vanwaar de dames een duiktrip planden. Ze bleken trouwens in een zeer fout hotel te zitten (in de Thaise equivalent van de roze buurt /ladyboy area) met jaccuzi en een erg groot bed met daarboven euh, erotische art aan de muur. De dames hadden de grootste lol.  Tja dat stond toch echt niet op de bookingssite vermeldt.

Binnenkort vertrekt manlief weer naar Europa en gaat hij weer langs ons huis. Het einde (qua verbouwing) komt in zicht. Nog 3 weken en dan wordt et ingepakt en komt de container. Het gaat nu opschieten allemaal. Nog even en dan wonen we echt in ons paleisje.

Bezig bijtje

Oh wat erg, het is alweer april en sinds februari heb ik niets meer geschreven op dit blog. Ik dacht van wel maar blijkbaar ben ik in de war met Facebook waar het zo makkelijk ff snel wat posten is. Mijn weblog wordt dus een beetje het vergeten kindje.

Afijn we (ik) hebben absoluut niet stil gezeten de afgelopen maand(en), wat heet met de a.s. verhuizing en Mats graduation voor de deur heb ik het nog 'druk'. 

Maar eerst was het zaak om de laatste dingen te regelen voor Rob's grote avontuur: de zeilboot terugvaren richting Slovenie vanwaar deze op transport naar Nederland gaat. Sinds gisteren is manlief op de haven in Griekenland om de boot vaarklaar te maken (de koffie smaakte nog goed zag ik op de foto), morgen arriveert zijn 'crew' en a.s. dinsdag vertrekken ze dan om via Corfu, Italie en Kroatie naar Koper, Slovenie te zeilen.
Om echt optimaal voorbereid te zijn heb ik nog wat extra waterkaarten ter navigatie besteld (naast de electronische kaarten voor de GPS), een navtax receiver voor de weersberichten en moesten de laatste afspraken bevestigd worden met de div. havens onderweg en het transportbedrijf. En aangezien Rob de afgelopen weken in India, Dubai en Saudi Arabie zat komen dit soort zaken dus op mijn bordje terecht.
Ik ben heel benieuwd hoe de zeilreis komende weken verloopt. Wel een heel avontuur. Blijft toch altijd spannend of er geen (motor)problemen onstaan of storm opsteekt. Ik zal blij zijn als de boot eind v.d. maand  veilig in haar nieuwe thuishaven Regatta Center in Medemblik ligt. En de bemanning veilig voet aan wal heeft gezet ;-)
Maar de crew heeft er zin in, ik zag leuke foto's op FB voorbij komen.

Verder moest zoonlief er nog euh, aan herinnerd worden om zijn laatste  community service uren (CAS) vol te maken (nb: hij heeft meer dan genoeg uren gemaakt maar het moet ook nog evenredig verdeeld zijn qua creativity, action/sport en service) en de laatste aanmeldingen voor de universiteiten moesten de deur uit. Althans bepaalde papieren moesten nog nagestuurd worden. Maar hij heeft de laatste weken hard gewerkt, staat er prima voor en alle werkstukken/projecten (Internal assesments) zijn klaar en ingeleverd. Het is nu herhalen en blijven studeren. En hij heeft het daarbij natuurlijk druk met sporten en zijn social life. LOL.

Dan moesten er afspraken gemaakt worden met 3 verhuisbedrijven voor een pre-move survey en quotation zodat ik die door kon geven aan het bedrijf.  Maar het inplannen van de inpakdata is weer weer afhankelijk van de datum waaop wij terugvliegen (ik wil graag zo gauw mogelijk de container in Nederland hebben nadat wij gearriveerd zijn en zit liever hier in een kaal huis). Dus tickets moesten worden geboekt en de vluchten voor de huisdieren geregeld. En dat nooit iets makkelijk gaat bij familie Kemper is bekend. Zucht. Want nu bleek weer dat KLM 'opeens' geen boxers meer vliegt. Alleen als vracht. Kassa!!!!!! Terwijl ik wel 3 jaar geleden met hen met Dinkel naar Thailand ben gekomen. Maar regels zijn veranderd dus ik moest een andere optie vinden.
Om weer een heel lang verhaal kort te maken vliegen Mats en ik met Dinkel nu met via Duitsland met Lufthansa en vliegt Rob dezelfde route een dag later met de katten. Want uiteraard konden we niet samen op 1 vlucht met alle dieren. Wanneer Michou naar Nederland komt is nog niet bekend, haar studierooster is afwijkend en ook haar studentenvisa verloopt/eindigt anders dus we zien wel zij precies van plan is. Daarover later weer een blogje.
Omdat wij ook niet alles mee (kunnen/zullen) nemen naar Nederland heb ik al het e.e.a. aan spullen  verkocht en zijn we bijvoorbeeld nu al golfcart-loos. Kan ik mooi oefenen om weer boodschappen met de fiets te doen! En al dat trappen is gelijk een goede oefening voor mijn knie.

Ondertussen heb ik ook wat 'klus'zaakjes voor ons apartementje ingepland want na het zeilen is Rob nog een paar dagen in Nederland. Dus geregeld dat de boiler geplaatst gaat worden, de badkamer betegeld wordt en dat de PVC laminaatvloer in die week gelegd gaat worden.
Ondertussen heeft mijn moeder zich uitgeloofd in ons huisje en de boel alvast wat schoongemaakt. Na al het klussen, breken en geschuur was het aardig stoffig (lees gruis, verfspatten etc) in huis. Dus heeft ze ramen gezeemd, keuken/wc gesopt, lamellen geboend, vloer geveegd en nog meer van dat soort klusjes. Mam je bent een topper!!.

Ook hebben we alvast een auto gekocht. Lang leve internet haha. Wij hielden al een tijdje de markt in de gaten om te zien wat de autoprijzen deden en of er aanbiedingen/acties waren. Uiteraard hebben we hulptroepen ingeschakeld om de auto te bekijken maar eigenlijk wisten we al genoeg over hoe die rijdt etc. omdat wij in zijn veel grotere broer, maar wel zelfde luxe uitvoering in Dubai hebben gereden (en voordat wij naar het buitenland verhuisden reed Rob al jaren in een lease auto van hetzelfde merk).








Wel 'apart' dat beide auto's hetzelfde gekost hebben ;-).
Eind April haalt Rob de auto op zodat hij alvast vervoer heeft. Hoeft hij niet steeds de auto van mijn moeder te lenen en hebben we gelijk vervoer als we in juni in Nederland arriveren.

De eerste weken van mei is mijn hubbie dan weer eventjes in Bangkok waarna hij weer voor ruim 2 weken naar Spanje en Duitsland vertrekt en volgens mij moest hij ook nog naar Australie terug. Dus ook tijdens deze verhuizing zal ik weer alleen zijn. Het is is inmiddels een traditie geworden haha.

De hele maand mei heeft Mats dan zijn IB examens en ga ik op school weer surveilleren. We zitten dan toch in een kaal huis dus dan kan ik me maar beter wat nuttig maken en gaan werken ;-).
Op 6 juni is dan de officiele HS graduation ceremony en de volgende dag vertrekt zoonlief met bijna zijn hele senioryear voor een graduation trip naar het eiland Koh Samui.
Leuke detail is dat zijn vrienden van zijn oude school in Dubai ook in die periode een senior trip gepland hebben naar hetzelfde eiland dus je begrijpt dat dat een groot feest wordt.

Dus het gaat nu allemaal opschieten en er valt nog genoeg te regelen. Nog ca. 2,5 maand en dan zit ons buitenland-avontuur er na ruim 11 jaar erop.