Feestjes

Vandaag is Dinkel 1 jaar.

Hieperderpiep hoera. Onze dame wordt groot.

Happy barkday;

 Woof, woof.

Afgelopen weekend waren we er even een paar dagen tussenuit.

Thailand vierde Songkran, het Thaise nieuwjaar, en dan is echt iedereen vrij. Het is overal feest en ik had daarom met de kids een kort verblijf op het eilandje Koh Samet geboekt. Even er tussen uit. Gelukkig bleek Rob's reisje naar Nigeria verzet te zijn en kon hij dus ook gezellig mee. Dinkel ging weer naar het K9 hondenpension en de katten bleven gewoon thuis. Een vriendin wilde ze wel wat eten geven.

Dus zo vertrokken we vrijdagmorgen lekker vroeg richting Ban Phe waar we de auto op een geimproviseerde parkeerplaats gestald hebben en daarna de boot naar het eiland namen. Blijft een belevenis...'t lopen over de gammele pier en de overtocht in een nog gammeliger boot. Die deze keer afgeladen was met Thai (?) die allemaal vakantie houden. Eenmaal aangekomen op Nadan pier stonden er open pickup trucks klaar die als taxi dienst doen en klommen we in zo'n laadbak, rijdend richting onze accomedatie. We waren nog niet koud op weg of we (lees: vooral ik en Michou) kregen liters water over ons heen gegooid. Overal langs de weg, maar ook op de balkons van de aanpalende gebouwen stonden mensen (lokale kinderen, tieners, volwassenen maar ook vele -backpack- toeristen) klaar met tuinslangen, emmers en waterpistolen. Oja, happy waterfeest, happy Songkran. Ik kwam dus zeiknat bij onze kamer aan. Dat hadden we natuurlijk kunnen verwachten. LOL.

Ik had een eenvoudig guesthouse geboekt en het Samed Green Inn voldeed prima aan onze verwachtingen. Op loopafstand van het strand, beetje 60-ties style, very basic maar schoon.

Meer dan een bed om te slapen, douche en toilet en een (aftandse) koelkast om wat drank te koelen hadden we niet nodig. Ontbijten, lunchen en dineren deden we op het eiland

Het strand Hat Sai Kaew (Diamond Beach) lag om de hoek en daar is het levendig, er wordt van alles verkocht door strandventers, watersport en er zijn veel restaurantjes. 's Avonds was er muziek, werd er wat simpel vuurwerk afgestoken en liepen er vuurspuwers rond. Kortom drukke gezelligheid. We hebben deze dagen gewoon lekker ge-relaxt (Rob boekte nog een massage), zijn we natuurlijk vaker natgespoten, deden we bovendien een kleurtje op, boekten we nog een speedboat tripje 'rondje eiland' waarbij we hebben gesnorkeld en uiteraard (te veel) en vooral lekker gegeten.

Op maandag waren we weer thuis, kwam Dinkeltje ook terug en kon de wasmachine overuren draaien. 's Avonds gingen manlief en dochter nog samen naar de film Battleship.

Dinsdag was Michou (en achteraf ook manlief maar dat bemerkte hij pas eenmaal op kantoor, zucht) ook nog vrij en zijn we naar de Nederlandse Ambassade in Bangkok gegaan om onze NL paspoorten te laten vernieuwen. Formulieren ingevuld, documenen bijgeleverd, vingerafdrukken laten nemen, nieuwe pasfoto's gemaakt en na het laten rinkelen van hun kassa (pfff wat een prijzen tegenwoordig) zouden ze over een dag of 10  klaar moeten zijn.

Michou moest woensdag weer naar college dus die hebben we dinsdagavond weer weggebracht maar Mats was nog de hele week vrij. Die slaapt veel uit en vertrekt 's middags dan naar wat vrienden/-innen in ons compound. Hangen ze wat rond, toeren met de golfkart, gamen ze wat, zijn ze wezen nachtzwemmen bij iemand thuis, gingen ze nog een avondje stappen in downtown Bangkok (en kwam hij ook drijfnat thuis want Songkran vieren gaat nog wel even door) en had hij gisteren een 'gathering' bij ons thuis in de tuin.

Hum, volgens mij noemde we dat vroeger gewoon een feestje haha.

En zojuist kwam hij gezellig een uurtje bij mij buurten. Ik denk nog "wat leuk, ik bof  toch maar met zo'n lieve, attente tiener". Blijkt dat de maid in Mats' slaapkamer bezig is en dat ze hem er even uitgestuurd heeft. Hij zat haar met dweilen in de weg. 

Whaha tot zover mijn spontane moeder en zoon moment -_-

En nu is het alweer vrijdag. Bijna weekend. Zelf heb ik morgenvroeg weer mijn jaarlijkse checkup in het ziekenhuis. Typisch vrouwen ding zullen we maar zeggen en gaat Rob zondagmorgen weer mountainbiken. Verder hebben we niets gepland en zien we wel waar we zin in hebben.

Fijn weekend allemaal!

Ik kuste een kikker dus waar is mijn prins?

Nou het is me het weekje wel met Dinkel. Behalve loops is ze ook nog eens ontzettend euh, dom.

Afgelopen zondag was mevrouw errug vroeg wakker en besloten we haar even snel in de tuin te doen voordat we later, op een wat fatsoenlijker tijdstip, met haar zouden gaan wandelen. Nadat ze haar behoefte in de tuin gedaan had en wat had rondgesnuffeld meldde ze zich weer bij de voordeur en lieten we haar binnen. Daar kreeg ze last van 'de gekke 5-minuten' (dachten we). Ze rende door het huis, duwde overal haar gezicht in en sprong overal op en onder. Hyperactief was ze, niet rustig te krijgen. Aangezien we nu toch wakker waren besloten we dan maar met haar te gaan wandelen. Ff stoom afblazen. Maar eenmaal buiten, in goed daglicht, willen we haar riem omdoen en zien we opeens dat Dinkel onder de bulten zit en haar gezicht totaal opgezwollen is. Ze barst duidelijk van de jeuk en heeft een allergische reactie. Maar waarop? Wat heeft mevrouw nou weer uitgespookt? Ik loop gauw een rondje door de tuin maar kan daar niets vreemds (in) ontdekken. Die jeuk, maar vooral dat gezwollen gezicht zit ons niet lekker. Wat als Dinkels' luchtwegen ook opzetten? En dus besluiten we   een 24 uurs dierenarts te zoeken en vinden we er een die gelukkig ook een praktijk bij ons in de buurt heeft. En zo zaten we dus zondag al voor 8 uur 's morgens bij de dierendokter.

Nou het was de arts al gauw duidelijk. Een allergische reactie door het in contact komen met een ander dier.... in dit geval een pad.

Natuurlijk, want wij hebben (zeker na een regenbui) veel kikkers en padden in de tuin en Dinkel vindt dat inderdaad reuze interessante beesten. Meestal zijn ze haar te snel af maar waarschijnlijk was loopse Dinkel op zoek naar haar prins en vastbesloten deze keer een kikker te kussen.

Helaas voor haar blijken sommige padden giftig en zit er op hun huid- in dit vochtige, broerige klimaat- ook nog eens veel bacterien. Vandaar Dinkel's heftige allergische reactie.

Dus een injectie later en 2 soorten anticiotica kuurtjes verder zit madam heel zielig thuis niet te snappen waarom ze voorlopig niet meer in de tuin mag. Ja duh, op dit soort (financiele) geintjes zit ik niet nog een keer te wachten.

Die prins kan ze mooi vergeten.....er  worden geen kikkers meer gekust.

(afbeelding van internet)

Verder gelijk maar even nagevraagd bij deze dierenarts wat hij van sterilisatie denkt en hebben we besloten om over ca. 2 mnd (als lichamelijk bij onze dame 'alles' weer tot rust gekomen is en vlak voor onze zomervakantie) Dinkel toch maar te laten helpen. De nadelen wegen niet op tegen de voordelen.